We leven in een tijdperk waarin alles kan. Dingen die we 40 jaar geleden niet konden bedenken zijn nu aan de orde van de dag. Met 1 swipe op je telefoon is heel de wereld binnen handbereik.
Dit schoot door mijn hoofd toen ik vorige week in een yogales zat. In de vooroverbuiging pakte ik mijn tenen stevig vast. Of beter gezegd, met gemak. Dat is niet altijd zo geweest. Tijdens mijn eerste les bleven mijn vingers steken op mijn onderbenen. De wereld binnen handbereik maar mijn eigen tenen waren te ver weg.
Mijn hoofd daarin tegen was altijd dichtbij. Met al zijn ideeën, gedachten, meningen en rare feitjes. Daar voelde ik mij thuis, en dat lichaam was er vooral om mijn hoofd van A naar B te brengen, om mijn hoofd dingen te laten beleven.
Mijn belangrijkste yogales was dus ook het voelen dat ik een lichaam heb. Niet een moeilijke yogapose onder de knie krijgen, om die vervolgens met de wereld te delen. Maar de reis vanuit mijn hoofd naar mijn tenen. En tja gewoontes die je jaren hebt gehad zijn natuurlijk niet met 1 yogales verdwenen. Het heeft me jaren en euro’s gekost. En nog duik ik nog wel eens weg in mijn hoofd, verlies ik mijn lichaam uit het oog. Maar die jaren oefenen, proberen hebben mij geleerd hoe ik mijn tenen weer terug kan vinden.
Een kleine snelle tip? Ga ontspannen zitten op de grond. Zorg dat je warm genoeg bent en dat je niet gestoord kunt worden. Maak je omgeving prettig door misschien zacht wat muziek op te zetten of een (geur) kaars aan te steken. Buig dan langzaam voorover. En buig dan je knieën. Ineens zijn je tenen een stuk dichterbij! Blijf hier zolang het fijn en ontspannen voelt. Je hoeft nergens een strekking te voelen. Wil je de ervaring nog wat intenser maken? Pak dan een fijne olie (liefst natuurlijk een beetje warm) en masseer je eigen voeten. Voel je voeten. Gefeliciteerd, je hebt een yogales gedaan 😉
